Op de binnenplaats van het Theresialyceum heeft Margriet Kemper als het ware een plek uit de werkelijkheid gesneden en herplaatst tussen de vier wanden van het gebouw: wezensvreemd ligt een stukje b-weg op het binnenterrein. Aan weerszijden van de geasfalteerde weg met markeringslijnen staan bomen in grasveld. Boven de weg hangen lampen. Aan weerszijden staan een aantal lange banken.
Scholieren zijn gewend te spelen met de werkelijkheid. Zij zappen zich een weg door medialand, gaan op in de illusie van computerspelletjes en ook de eigen droom- en fantasiewereld kan soms even sterk als de echte lijken. In pauzes en vrije uren kunnen zij nu even in een andere omgeving zijn, op het gras picknicken, rondlopen onder de bomen, dansen op het asfalt.