Na zijn opleiding aan de Rotterdamse Academie van Bouwkunst en de afdeling Architectonische Vormgeving van de Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem, heeft Marcel Kronenburg zich naast zijn vrije werk vooral toegelegd op locatiegebonden kunstopdrachten. Hij maakt ontwerpen met de bedoeling om een locatie door middel van een karakteristieke ingreep in herkenbare identiteit te verschaffen. In het wegdek van de onderdoorgang van het wooncomplex Stedekestate bracht Marcel Kronenburg in wit marmer het silhouet aan van een ruiterstandbeeld. Het betreden van het Stedekehof zal, zo redeneert de kunstenaar, waarschijnlijk – behalve door parkeerders – met de nodige terughoudendheid gebeuren, omdat het semi-openbaar lijkt en dus ook half-privaat. In het verlengde hiervan dacht Kronenburg aan een kunsttoepassing die soms als een rode loper en soms als een waakhond fungeert. In de loop van de schetsperiode werd het een liggend ruiterstandbeeld. Het verbeeldt het ‘hier waak ik’ en maakt tegelijkertijd door zijn naar voren wijzende vorm een uitnodigend gebaar. Het ruiterligbeeld betekent een intrigerende ontmoeting tussen de mens-dier en de mens-machine. Het refereert aan de mobiliteitsgeschidenis en aan de verandering in het gebruik van de openbare ruimte door de toename van het autogebruik. Het standbeeld gebaart vooruit en roept tegelijkertijd het verleden in herinnering.