In feite bestaat het werk in het TweeSteden ziekenhuis uit twee afzonderlijke delen.
Het werk in het centrale trappenhuis kan gezien worden als een totaalbeeld dwars door het gebouw heen. Op elke etage-omloop van de trap is een zwart-wit beeld aangebracht. De beelden hebben een zeker ritme: relatieve chaos wordt afgewisseld met rust, hectiek met ingetogenheid, begroeting met vertrek.
De beelden in de wachtruimte hebben een ander karakter. Kleurenfoto’s zijn op transparante folie overgebracht en op ramen aangebracht. Het zijn, aldus Aglaia Konrad ‘… staarbeelden, eindeloze rustpunten voor het oog van de wachtende bezoeker. Naast de beelden is het glas doorzichtig en gaat het leven door.’
Aglaia Konrad trekt jaarlijks drie maanden uit voor de verkenning van een wereldstad. Haar foto’s tonen een context van meerdere gebouwen, verkeersaders, pleinen en af en toe anonieme voorbijgangers. Geometrische rasters en patronen springen in het oog. De beelden zijn haast archeologische inventarisaties van het moderne stadsleven. De foto’s gebruikt Aglaia Konrad in architectonische installaties, vaak geïntegreerd in het dagelijkse leven. Thema van de installaties is nooit een concrete stad, maar steeds een aantal citaten uit de wereldomvattende werkelijkheid van de ‘metropool’.
Het werk in het TweeSteden ziekenhuis is gerealiseerd naar aanleiding van de verbouwing van het ziekenhuis in het kader van het structuurplan voor beeldende kunst.
Bron: brochure Tilburgse Kunststichting Kunst en bedrijven nummer II