De aanwezigheid van veel verschillende culturen, die elk met hun eigen bagage in Nederland arriveren, heeft Nur Tarim als uitgangspunt genomen. Het geheel verbeeld het integratieproces met behoud van eigen identiteit.
De blokvormen van de rechterzuil symboliseren de eigenheid. Op de geblokte zuil is een open vorm aangebracht die refereert aan een kijker of antenne, die zich richt op de nieuwe leefomgeving. In de linkerzuil is de blokstructuur gemoduleerd naar een eenheid, waarin de oorspronkelijke vormen nog wel herkenbaar zijn. De eigen identiteit is als het ware voor een deel opgeheven. De antenne heeft plaats gemaakt voor een vorm die opgaat in het totaal van de zuil. In de bodemplaat tenslotte worden beide symbolische ontwikkelingen tot een eenheid verenigd.